بررسی عوامل موثر بر بهره وری اعضای هیأت علمی دانشگاه، و ارائه مدل جهت بهبود آن)مطالعه موردی، منطقه 8 دانشگاه آزاد اسلامی(

هدف پژوهش حاضر طراحی مدلی جهت ارتقای بهر هوری اعضای هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی )منطقه 8( است. جهتتحقق این هدف، ابتدا با مطالعه مبانی نظری و پیشینه تحقیق، تعداد 80 مولفه استخراج و در قالب یک چارچوب اولیه ارائهگردید. جهت تأیید چارچوب اولیه، پرسشنام های تنظیم و بعد از تأیید روایی و پایایی بین 40 نفر از صاحب نظران حوزهآموزش عالی توزیع شد و داد هها گردآوری گردید.همچنین برای نتیجه گیری بهتر از روش مصاحبه با استادان صاحب نظراستفاده شد. داد ههای گردآوری شده تجزیه و تحلیل شد و چارچوب اولیه مشتمل بر 72 سوال شامل سه عامل اصلی، و 14زیر مولفه تدوین گردید. جهت تعیین میزان تأثیر هر یک از این عوامل )فردی، سازمانی، و برون سازمانی( بر بهر هوری اعضایهیأت علمی، پرسشنام های محقق ساخته بر اساس چارچوب اولیه تدوین گردید، و پس از تأیید روایی)قضاوت خبرگان( وپایایی)آلفای کرونباخ 91 / 0( در یک نمونه 361 نفری)تعیین شده از طریق فرمول حجم نمونه(،از طریق نمونه گیری تصادفیطبق های در بین اعضای هیأت علمی دانشگاه آزاد منطقه 8 اجرا شد. از رو شهای آماری و آزمو نهای متفاوت با استفادهاز نر مافزار SPSS22 و 54.LISREL8 به نحوی که ذکر م یشود، استفاد ه گردید: از آزمون تحلیل عاملی اکتشافی جهتشناسایی عوامل موثر بر بهر هوری، از آزمون نسبت برای بررسی وضعیت و میزان تاثیر، و از روش تحلیل عاملی تأییدی جهتارائه مدل استفاده شد. نتایج بیانگر آن است که عوامل درون سازمانی با بار عاملی 75 / 0 بیشترین میزان تاثیر، عوامل برونسازمانی با بار عاملی 65 / 0 در رتبه دوم و عوامل فردی با بار عاملی 60 / 0 کمترین میزان تاثیر را بر بهر هوری اعضای هیاتعلمی دارند. تحلیل عاملی تأییدی نیز برای تدوین مدل نهایی مورد استفاده قرار گرفت، و در نهایت مدلی مشتمل بر ششبعد اصلی فلسفه، اهداف، مبانی نظری، روشهای ارتقا، فرآیند اجرایی،و بازخورد از مدل ارائه گردید. یکی از کاربردهای مدل جهت ارتقای بهر هوری اعضای هیأت علمی، کاربست آن جهت ارتقای کیفیت دانشگاهها و بروندا دهای حاصل از آن، یعنیدانشجویان م یباشد که منجر به بهبود کیفیت کار آنها و در نهایت ارتقاء و پیشرفت کشور خواهد شد.